Bir beklemenin doğurduğu yanılgı.

Saçlarımın kimsesizliği,

Makasla buluştu.

Küllüğümde çoğalan izmaritler,

Boynu bükük ve yılgındı.

Erteleniyor her seferinde,

Küçük dünyamda kurduğum heyecan.

Bir beklemenin doğurduğu yanılgı.

Kapı çalıyor,

Kapı açılıyor.

İlk doğduğun ev gibidir böylesi kapılar.

Bir bebek gibi merakın depreşir.

Tükenene kadar içine aldığın anılar,

Eski kalan borçla gelmiş bir fatura gibidir.

Bir beklemenin doğurduğu yanılgı,

Yanlış atılan her adıma eş değerdir.