Hürken sahiplenilen bir kuşa kafese kapatıldıktan sonra aynı hayranlıkla bakmayan insanın kindar ve sevimsiz yüzüyle göz göze gelindikten bir kez sonrasında ne kuş aynı kuştur ne de onu sahiplenen ellerde şefkat aranır.İnsan hem en derin manaları içeren hem de manasızlığın ölü denizlerinde boğulmaktan kendini alıkoyamayan bir yaratıdır.İnsan yenilgidir,insan yanılgıdır, insan bir sanı ve en sonunda koskoca bir kara deliktir tüm pislikleri yutan...insan ne ise o olmayı reddeden bir isyancıdır !
Merve Ciran
