Yanıma Bekliyorum

Tutsak kaldım çaresiz bekleyişlerle, keyifsiz sarhoşlukların arasında; yavaş yavaş deliriyorum.

Belki hayat o iki bira demekti, zaten o da bize denk gelmedi, işte buna gerçekten çok hayıflanıyorum.

Beklerken nefret ediyorum, sarhoşken nefret ediyorum, ayılırken de nefret ediyorum.

Nefret etmediğim ne var bilmiyorum ama nefret ederken de yaşanıyormuş, her ayıldığımda hayret ediyorum.

Hayat pahasına oyalanmak neymiş, böylece zamanla öğreniyorum.

Beni büyütenlere kızmıştım bunca, oysa anlıyorum ki hâlâ ellerine tükürüp tükürüp sonra çaresizce yalıyorum...

Ve zavallıca huzurlarınızdan çekilemiyorken açıkça ibret oluyor ve utanıyorum.

Başta kendim dahil, kimseyi tebrik etmiyor ve yaklaşık üç vakitte acılar içinde ölüyorum...

İlginçtir ki büyük bir heyecanla olmasa da bazılarınızı da tez vakitte yanıma bekliyorum...