asıl, olay başımı yastığa koyunca başlıyor.
bugünlerde çok mu aşinayım?
çok mu düşünceli?
soru sormadan geçemiyor insan kendine
neden demeyeceğim, asılsız kalıyor.
aceleye getirdiğim,
çoğu şeylerin sıkıntısı var üstümde.
bugünlerde, rüzgar tersten esiyor.
ruhuma takılan çengelden kaçıyorum
geleni görmem mümkün değil
giden zaten görünmüyor yol büyüyor.
ömür dediğin tenhalıktan
geçiyoruz öyle, böyle
farklı bi tat var,
farklı bi eda,
üstümüze karabulutlar uğramasa bari.
