I
kaybedilmiş savaş meydanında
bozgun rüzgârlar
ölülerin yakasında kuzgunlar
güneşten geceye
gözlerimden ne kaldıysa
hiç değişmeyen o ıslığıyla
çatlamış kanlı dudaklarımda
adını sakladım
bilinsin
II
düş mü
öpüş mü
bir damla bile kurtarabilir mi
bu kızıl yangından beni
çare yok
ölüm biter.
III
yorgun bulutlardan
hangi yalanlar dökülecek
bilmem,
kan çekilecek ruhumdan
yalnız rüzgârlar kanatlanıp gelin şimdi
ne kaldıysa
çatlamış kanlı dudaklarımda
