Bu yıl hakikaten yapayalnızdım okuyucu, etimle kemiğimle yapayalnız; birileri sözümona cismen hayatımdalarken dahi herhangi bir farklılık oluşturmuyorlardı bile artık, neticede onlardan da ben gittim başımı alıp. Bu kadar yalnız kalınabileceğini bilmezdim, eskiden yalnızlıktan dert yanarken asla bu kadarını olmamıştım. Yanlış anlama geçmişi düşünmüyorum, yani tamam düşünüyorum tabii ama aklımda gezmiyor, geçmişteki tüm dostluk ve aşklarım onları sürdürebilseydim dahi tıpkı bir naylon gibi sığ ve belirli menfaatlere dayalı, zaten benim şu anki duygusal açlığımı doyurmaktan fersah fersah uzak "şeyler" olacaktı; şimdi de şikayet olarak bile söylemiyorum aslında, anladım ki böylesine son radde bir yalnızlıkta zaten insan arzunuz asgari ve normal kabul edilen düzeyin de altına iniyormuş. Ailemi saymasan kimseyle tek kelime konuşup mesajlaşmaksızın bitirdiğim günler çoğunlukta, yalan yok elim de gitmiyor telefona bu manada, derinlik ve nitelikten yoksun konuşmalar sürdürmektense. Sadece bazen başkalarının bilmem kaç yıllık ve aşırı sıkı fıkı dostluklarını, vefalarını görüp özeniyorum ufaktan yalan yok ama... Bırak olsun o kadar, herkesin özenip de elde edemediği bir şeyler olacak. Kendi yalnızlığımı yadırgamayı bıraktım çünkü yok bir faydası.


Hatırlar mısın eskiden ara sıra herkesle iletişimi kesip kaybolur ama nihayetinde bunu asla tam olarak beceremezdim, şimdi hayatımdaki kuru ot gibi manasız varlıkları bulunan -var dememe bakma- kimseleri yaktkça, oluşan sessizliğin ilkinki korkutuculuğuna karşın bir yandan da hayatım boyu aradığım olduğunu fark ettim.

Gönül isterdi ki bu huzur için insansızlığa gerek olmasın, ilk iliklenen düğme misali ilk dostlarım düzgün olsun ama kader kısmet, en azından böyle deyip siktiri çekmek en sağlıklısı artık.


Nasıl girersen öyle geçer derler ya,

Garip biçimde bu sene bu gerçek olsun istiyorum

Kimse bana elleşmeden duru bir su gibi eğip başımı akıp gideyim hayatta. Şimdiden iyi seneler okuyucu, gerçekten sana değer veren dostların varsa onlara iyi bak ve bir yandan da öyle olduklarından asla tam emin olma.