Tam ateşleyecekken silahımı elimden aldılar

Çiçeklerin bile kırgın olduğu bir şehirden geçen atlılar

Bana ve gözle görünen her şeye dair

Atlılar da bir nevi hırsızdılar

Sevinç çaldılar, kafalar kesildi ve çocuklar insan kemikleriyle oyunlar oynadılar

Bilselerdi yüzlerine tükürürlerdi, bilmeden geçen zamanı çaldılar


Faydası var mı şimdi bana betondan kalelerin

Ben doğal seviyorsam ilgilendirir mi beni doğaldan öte

Fakir bizim buradaki hayvanlar ve ağlar gibi yapar bize ağalar

Ben de onlardan biriyken vicdanım sızlar, hava beni yaralar.