Yarım kalmış gülüşler ile konuşuyorum

Sobanın yanındayım fakat kasıklarımda soğuktan bir sancı

Üstelik kaçak çay bile götürmüyor artık varmak istediğim yere


Ait değilim!

Ne bu çaydanlığa ne bu sobaya

Bu ne hava bu ne insan!

Bıraktığım şeylerle kovalanıyorum

Soba isi üzerimde

Bilmem bir daha ne zaman çay demlerim

Takvim yaprakları da yeşeriyor artık

Eskisi gibi de değil

Dünya hızlı, ben değilim