Yarım kalmış gülüşler ile konuşuyorum
Sobanın yanındayım fakat kasıklarımda soğuktan bir sancı
Üstelik kaçak çay bile götürmüyor artık varmak istediğim yere
Ait değilim!
Ne bu çaydanlığa ne bu sobaya
Bu ne hava bu ne insan!
Bıraktığım şeylerle kovalanıyorum
Soba isi üzerimde
Bilmem bir daha ne zaman çay demlerim
Takvim yaprakları da yeşeriyor artık
Eskisi gibi de değil
Dünya hızlı, ben değilim