Çizdiğim ilk tablonun haykırışları,
Sessiz çığlıkların hissedilmiş yankıları,
Ufuklarda yanan bir ateş var!
Kıpkızıl korkularla sarılı etrafınız;
Yüzlerine bakamazsınız, yanarsınız.
Bu yüzden mi duyamadığım çığlıklarınız?
Akıllıcadır benden uzak durmanız.
Kendi pertevimden kaçmalıyım ama,
Göğsümün kafesinde var kıvılcımlarım;
Asıl onlar harlanmadan durmalıyım.
Hem bir ileri bir geri gitsem,
Ne kaybederim? Ne kazanırım?
Hem diyalektik ilan ettiyse karşımda izmihlalini;
Hiçliğimin yansıması tüm gözleri almayacak mıdır?
