dünyanın ne cennetini isterim ne de varını

olsam da yokluğun cehennemin

bir varmış bir yokmuşla başlat masallarını

atlar koşuşsun prensesler uzaklara baksın

diyarlardan bir şövalye çıkıpta gelsin


boş sokaklarda dönen yaprakların üzerine

akşam doğsa

yapraklarında boğulsa şu dünya


ne dünüm ne yarınım, bugünüm sizinle olsun

soframızda yükseklikler yakası var ola

paya düşen gidilmekle ola en büyük kazanan biziz dostlarım


açlıkta ve cinayette payları var o yakaların

yerlere yeksan gönlümüze taht kursa şövalye

varız biz dostlarım onlar yokluk olsa

geceler sabahları çekilen yorgunluklar bir iki

satırda aksalar sofralarımıza

suyundan nasiplense hayvanlarla yokkunluklar


di li geçmiş zamanlar mış lı duymuşluklar

ne zamandır şu diyardan gidemedik dostlarım

varsın olsun hüzün keder

bir kadehte bizlere dolsun

ayyaşlında masaların ne güzel sözler verirdik

dostlarım hatırla

hatırla yaşıyoruz bu diyarda

bu bizim öykümüz

bizim kelamımız işitilmesin kulaklarda

zaten varla yok olmuşuz

ne değişe hayatta


kalbimizin ışıklarında yön bulmasın yaşantılarınız

sizi şarlatanlar ucubeler sürüsü

ışıklarınız koybolmuşluklarınız olsun

ve biz emeklerin peşinde giden dostlarım

bir gün dönecek o yosmalar gibi zamanlarımız

o güne dek yaşadım diyebildim demek için sizlere

  1. olsun bu sözlerim