Bugün yaşıyorum ama benim de yaşadığım her saniyenin ,aldığım her nefesin bir bedeli olduğunu bilerek mi yaşıyorum sahi? yaş aldıkça olgunlaşır mı insan yoksa yaşadıkları mıdır onu olgunlaştıran...
kimseleri görmeden yalnız kalmak istemek insani bir duygu mudur yoksa depresif bir belirti midir? kafamdaki soruların sonu gelmiyor çoğu zaman.
Hassas insanlar için bu dünya fazla ağır be..
aklıma geliverdi birden sokakta top oynayan çocuk yok artık ya da ben göremiyorum ,gökyüzüne baksak görebilecek bir göğümüz de kalmamış ne olacak bilmem bu halimiz?
Her şeyden haberimiz var gibi ama aslında hiçbir şey bildiğimiz yok ..
ne acı..
