şiirim yaranın dilidir
bilirsin düşmeden konuşulmaz
çizilmiş uçurumların var
düşmeden konuşamaz
gözlerimiz aynı yerde
kupkuru bir romanı iki ayrı parçada
seviştik
köşe bucak koştuğumuz yalnızlığı
kalabalık yapmaları bildik
sevdiğim ellerinle ördüğüm güz akşamlarını
bilirim ipe sermektesin
şiirim öleyazmakta iken yaram senden
derin
gelmeyişlerin hatırına yastık altı
yaptığım güvercinleri
benden içeri
hüzünle öpmektesin.
