Yaz biter,
Kabullenmek,
Bir sonbahar kadardır.
Kışa hazırlanır ağaçlar,
Kefenleri hazır ve nazır.
Beyaz ve temiz olmak yeğdir,
Ne süs bırakır, ne de gösteriş,
Sadeleşmek, karışmaktan daha yücedir.
Bir olur gözünde nebatat hepsi tek renk,
Ne yeşil kalır, ne de sarımtırak,
Toprak anayı hatırlar,
Köklerinde bir güven,
Şefkat ve azamet.
Kışa tahammül eder,
Bahar ufukta belirir,
Gelinlik olur kefenler,
Rüzgar dolar yapraklar,
Bahar akşamına vuslat,
Neşe ve ışık getirecek,
Toprak kokusu saracak,
Nihayetinde aşk ta var,
Her bir damlasını,
Gül yüzlü melekler,
Taşıyıp taşıyıp duracak,
Nisan yağmurunun.