Zihnimde kaçışıp duran hiçbir kelimeyi hapsedemiyorum satırlara.

Yazmak bu kadar zor olmamalıydı değil mi?

Tüm hislerimi kağıtlara dökebilecek kadar cesur olabilirsem bir gün, kaçışıp duran her bir kelime sıraya girecek satırlara hapsolmak için.

Yüreğimden taşıp duran hiçbir hissi layık oldukları kalıplarla sunamadım sayfalara.

Ellerim çırpınıp dururken mürekkep lekesine bulanmak için, bense sakındım ellerimi.

Bu da benim ayıbım olsun...

Hayat cesurlara gülümsermiş.

Kavuşturacağım zihnimdeki mısraları satırlarla ve ben de çok cesur olacağım.

Kendimle çeliştiğim ve kendi kendimi yenemediğim her güne selam olsun...