Gözlerini kapatıp huzurlu bir ölümü tasarladın mı kendine?
Yemyeşil bir ormanın içinde
ya da sarp bir kayalıkta
uçurumun kenarında...
Kendi uçurumumuz, ölümümüz değil midir zaten?
Ahşap evlerde takılı kaldı rüyalarımız.
Halbuki kanepede şöyle bir uzanıp
kitap okumalıydık.
Bir pencere açılıyor aydınlığa doğru
Yükseklerde süzülen kuşlar sesleniyor
Bembeyaz bir karanlığın içinde kalmış
Önünü göremeyen
Şu insanlara...
Gökyüzünde yedi yıldız göz kırpıyor
Karanlıkların en dibinden
Varla yok arası
Bu sessizliği bozuyor.
Duyuyor musun?
Şarkı söylüyor.
Emre C.
2022-08-16T13:40:24+03:00''Ahşap evlerde takılı kaldı rüyalarımız.
Halbuki kanepede şöyle bir uzanıp
kitap okumalıydık.'' her bir kelimesi ama en çok da burası... şiir beni muazzam bir hüzne boğdu... kaleminize sağlık