Hiç şiir insanı değilim, nadirdir etkilenip beğendiğim. Geçenlerde başka bir şiir kesitinden sonra içimde bir coşku uyanıp da bir şeyler ararken rast geldim buna. Kaçıncı dinleyişim bilmiyorum, hala aynı his. Sözler mi daha güzel Yılmaz Erdoğan'ın okuyuşu mu karar veremiyorum. O kadar ki, ezberlemek istedim. Dinlerken eşlik edebilmek. Günlerimi bu eserle geçirebilirmişim gibi geliyor, sanki hiç sıkılmayacak gibiyim. Benim gibi haberdar olup da bugüne kadar hiç bakmasaydınız kendinize bir iyilik yapmanızı tavsiye ederim. Kalanlar zaten konuya hâkimdir.
"Sana bakmak bir beyaz kağıda bakmaktır"
