SEVGİLİ MASKEM
Akşam otobüs sabah otobüs ve bir de tren rayları şimdi
Bildiğim yollara çıksın bir beyaz mendilin dili
Sevgili maskem yine konuşacak şimdi
Uykumda yakalanmıştım – ölüm – ve güzeldi yine de
O şarap damlaları o kağıt tutuşum o sevinçli öfkem
Her Pazar çınlıyor gibi antik kilisem
Ve ben tanrılara tanrıçalara koşuyorum
Sanki on bin yıldır şövalyesiyim umut beklenen tapınaklarda
Ve on bin yıl daha ekşimekteyim mahzenlerde
Yine de vurur bağrıma kol gezen bakışları
Bir hurdacı geçiyor durup selamlıyorum
İçimde bir sokak var çocukluğumu yaşayamadığım
Sokak var hatırlamıştım – ölüm – ve güzeldi yine de
Eskittiğim ne varsa durup selamlıyorum
İncirden reçel yapıldığını yeni yeni öğreniyorum
Bu arada sevgili çilek küsme bana sakın
Yere yakın da olsan incirin hakkı incire verilmeli
Sana ulaşmak ağaca çıkmaktan daha kolay belki
Ama yine de incirin hakkı incire verilmeli
