Sevmiyorum bu insanı
Yaprakları soldu hep kalmadı tek çiçeği
Umut ettiği şarkıların hiçbirini dinleyemedi
Geri gelemedi geçmişten geleceğe de gidemedi
Güneşli günlerde hüzünlü şarkılar dinlerdi
Bu da yetmezdi hep aynı şiiri söylerdi
Uzakları sevmezdi
Uzakların ta kendisiydi
Şimdi anlıyorum ona nefreti olan herkesi
Bakamadığı ayna tutamadığı sır gibi
Anlıyorum onu, nefreti ve yenik düşenleri
Artık nereye baksa da bulsa kendini
