Birbirini devre mülk gibi alanlar 

En çokta sizlere yalnızlık olsun. 

Şaşırtmıyor beni kumdan kaleleriniz 

Bir nefeslik evcikler! 

Kondurmuşsunuz temelsizce yaşamlarınızı  

Kupkuru öpücükler yolluyorum yanlılığınıza 

Un ufak kalplerinizde sizin olsun! 

Ama sen bilmem ki kimsin? 

Gel desem gelir misin? 

Oyuncaklarından başını kaldırıp, 

Kırdığın zincirlerin henüz bileklerindeyken. 

Tanınır mısın, göstersem seni? 

Eğri oturuşundan, konuşamadıklarından  

Samimiyetsizlik akan yüzünden. 

Ah bir bilsem ki! 

Eline bir türlü yakıştıramadığım kabzanın  

Benim sırtımda olduğunu. 

 


Büşra Ayülkü