Yerle Bir

Ben sen üzülme diye kaç defa yanında kaldım,

Sen her seferinde benden uzaklaştın,

Gitme dedim, kal dedim,

Bir ses yankılandı, duymadın.

Verdiğim bir çiçekti sadece,

Kokusu sana yetmedi mi?

Seni düşünen bir kalp vardı burada,

Ama sen mutlu olmayı seçmedin ki.

Herkes seni bir gün terk edecek,

Ailen bile yitip gidecek bir gölge,

Ben kalabilirdim, hep burada,

Ama sen, sen istemedin bunu.

Yazdığım söze de laf ettin,

Yıktı her bir harfi,

Kurduğum dünyayı,

Ellerinle yerle bir ettin.

Verdiğin hasar çok büyük,

Derin, izi silinmez bir yara,

Sana yaşatılanlar daha ağır,

Bana ödettiğin bedel.

Suskun olmak yerine şiir yazdım,

Kelimelerimde boğuldun belki,

Çekemedin, hazmedemedin,

Ama bil ki, bu son sözüm değil.

Ben sustum ama susmadı kalemim,

Her damlası bir acı, bir iz,

Sen gölgeere karışırken,

Ben bir yıldız gibi parlayacağım, yalnız.