Her biriniz ayrı ayrı kıymetlimdiniz, yüreğim dayanmıyordu küçücük omuzlarınızla taşıdıklarınıza, ne kadar da güçlüydünüz nasıl da direniyordunuz hayata, kendimden utanıyordum gözlerinizdeki ışığı gördüğümde, çok seviyordum sizi ama o kadar uzun değildi ellerim ve o kadar çok…Hepiniz kendi kaderinizi yaşıyordunuz aslında, çocuk yüreklerinizin temizliğini görmek gözlerimi doldururdu hep, en yaramazınız bile ne kadar masumdunuz, neler anlatıyordunuz bana bir bilseniz, neler öğretiyordunuz, sizler de benim öğretmenimdiniz .Hem sizin öğrettikleriniz daha güzel şeylerdi hayata dair.Dualarımdasınız şimdi, o kocaman gözlerinizde görmek istediğim tek şey mutluluk ve umut...Her ne kadar bunu umut etsek de biliyorum yaşam sizi de büyütecek bir gün ve büyümenin bir bedeli olacak her zaman, ama inanın karşılaştığınız her güçlük, yaşadığınız her sıkıntı aslında bir fırsat öğrenebilmek adına, umudunuzu kaybetmedikçe ve doğruluktan, dürüstlükten , insan olmaktan vazgeçmedikçe hep siz kazanacaksınız ve her cefa içinde sakladığı sefayla çalacak kapınızı, cefayı çekip sefasını sürerek büyüyeceksiniz…
11.04.2012
