yığın.

Soluğunu öldürmüş dağların hissi var içimde.

Bir çantam olsaydı sırtımda bulutların diliyle gidebilmeyi isterdim.

Değişmeyen mimlerimi toprağa gömüp gözlerime hesap vermekten vazgeçerdim.

Ben tenha günlerin süzülen ışığında göçen sızı.

Ben kendimle bile yalnız olamayan o yığın.

Soluğunu öldürmüş dağların çocukları var içimde .

Birazdan salınan dallara taneciklerim konacak…