Ne kadar kolay değil mi anıları yıkmak, doğup büyüdüğün o evden çıkar çıkmaz daha mahalleden köşeyi dönmedin belki de ama tek bir darbe yerle yeksan etmedi mi her şeyini, yıkılan duvarların arasında kalmadı mı çocukluğun? Bakışların ardında yaşayacaksın artık. Sen o mahalleden her geçtiğinde koskocaman bir film şeridi yol boyu izletecek kendini sana, tam bir anının elinden tutarken bir kepçe gelecek ve tek hamlede yere serecek onu. Sahi sence yıkanlar da bu kadar anının içinde kaybolmamış mıdır? İçlerinde küçük sızı hissetmemişler midir?..
