İnsan bütün yok oluşları ezberleyebileceğini sanabilir. Bunun için elbette kimse suçlanamaz. Belki de gerçek bir şeyi kaybettiğimizde hayata tutunmak için tek yol budur. Yağmur durulsun istersin tekrar o banka oturabilmek için. Bilirsin. Bir insan yok olur ya hatıraları da bi an için yok etmek istersin tekrar o evde gezinebilmek için. Kazaklar, battaniyeler ve elbet de çoğaltılmış nüshalarla ölüm kağıtları. Hepsini yakmak istersin. Yine bilirsin. Unutulmak için yaşamaz hiç kimse. Bilinmeyen bir zaman sonra adının unutulacağını bilse kimse yaşamak istemez. İzler bırakmayı isteriz, halbuki yıldız tozundan geldik yine ona gideceğiz.