Işıltısı edeple iştirak yıldız gibi gözlerin,
Sönmesi gürültülü kimse işitemez.
Karanlığa düşmüş denizin duruluğu üzerinde,
Dalgaların vuruyor burçlarımı niye sessizsin?
Uzun dediğin ömrün bana bi' an gibi gelmiş.
Mavi gözlerin gölgelenmiş.
Bu bir gece ki mutlak zifir,
Her güneş kaybedilmiş, tek güneş kaybedilmiş.
Çağlayıp gelen hoş ışığın nerede?
Sessiz bir rahatsızlık kaplamış her yanı.
Bu karanlık denizde yalnız kaldım.
Yokluğun titretir alemde, salınan her bir yanı.
Bağırsam duyuramam sesimi bu kara deryada.
Boşluk kendine benzetiyor her sözü.
Ağlasam yaşı düşmez aşağıya.
Ben çeperindeyken kaybettim biricik özü.
Kaybının ağırlığını bilmezler elbet,
Anlamaya muktedir değiller bu kopan sesi.
Duyup hisseden bir tanecik benim.
Kırılıp parçalandı, gökyüzü.
Işıltısı edeple iştirakti, yıldız gözlerin,
Bu kopan hengameyi kimse işitemez.
Çarşaf gibi siyahın, kıvrımları üstünde,
Dalgaların vurdu beni ben de sessizim.
