Bir düş gördüm kendimden daha serseri
Sarılmaktan öte yol yokken
Daha da uzaklaşmak lazım geldi
Sordum yıldızların bendeki yerini
Bu günlerin geçmesi değil elbet
Düşlerken uyanmayı ölmekle değişmektir
Sadelerden sade, beterin beteri
Yıldızlar mumları üflerken düşer
Boynuma bir yakamozdan defter
Girdik bir yola saçlar siyah defter beyaz
Şimdi yıldız gidiyor, saçlar beyaz defter siyah
Ömründe gül yapraklarıyla yaşını sayıyor
Bir çocuk ürkekliğini benden gizleyemiyor
Yıldızlara öpücük konduruyor sevgimden karanlıklar
Ve yine bir yıldız doğuyor, bir öteki onunla beraber ölüyor
