Benden imal edilme koşumlarla bindiğim zamanın kanatlarıdır
Yelesinden tutunduğum terli kalbimle
Tutundukça esir, bıraktıkça özgürüm
Saatleri telefonun başında konserve etmek nedensizliği
Hissizliğimi artırıyor gam macunu gibi
Yine hep bir şeyler eksik işte
Ötükenden duyduğum ses değil öz suyuna muhaldir
Düşlere eştir çoğu gün
Babamı daha bir benzetirim yaylalara
Ağaçların hafızasından dinlerim dokunarak ve sürünerek köklerine
Düşen meleklere tutunur
Kan ve hazine düşen görkemimle
devinirim kendi payımla
Bir çocuğun elinden tutamam
Annesini teselli edemem
Dünyaya gelen her kızdan biriyle bağımlanır bu yorgunluk bilir misiniz
Kiraz mevsimlerine tutunuruz kimimiz
Klasik müziklerin boğazından çıkar doğum sancımız
Evrendeki en güzel sestir
Atılan nükleer enerjidir kum tanelerine yapışan
En çok annem inandığında deviririm duvarları sesimden
Yorgunluğumdan kopan cümlelerim
Söylediğim şarkılarla kaybolur
Sesimle ışıldar ve etrafı kırmızıya boyarım
Nehirleri taklit eder, rüzgardan gemiler yaparım
Yine de hep bir şeyler eksik işte
