Geçen asrın şairlerine selam olsun

Kimin için yazdığınızın,

Kimin için mapuslara düştüğünüzün,

Zerre önemi yok artık.

Bitti gitti ikinci dünya savaşı

Stalin ve Hitler ve askerleri

Toprağın yedi kat altında şimdi

Zaten tarihin bütün katilleri

bütün zalimleri

Önünde sonunda aynı yerde yatıyor

aldıkları canlarla

Toprağın altında,

ne zengin - fakir gayrı

ne er - komutan

ne masum - suçlu

ne Yahudi - Alman

Eeyy yirminci asır şairleri

Kimin zaferini beklediyseniz beklediniz

gazete başlarında

Şimdi nerede o muzaffer beyler?

Nerede savaş yumrukları

barış sloganları nerede

Nerede sosyolojik kandırmacalar

Hiçbiri bir daha bakamayacak göğe

Ah, Nazım amca

Yirminci asırda "bizim tarafta" olanlar bile

Direnişimizi en yiğitçe savunanlar,

Çekti gitti beni bu zamanda

Bir başıma bırakıp

Zweig kirli zamanların ilacı

tatlı bir zehirle

Son kez bakarak tanın kızıllığına

Gitti önden, her zamanki sabırsızlığıyla

Karısıyla el ele

Aynı kirli zamanları kaldıramadı kalbi

romantik komünistin

Nazım Hikmet. Ölüm nedeni: Kalp krizi

Diye yazdı yıllar sonra kitaplar

Yaşam nedenini sorgulamak bana düştü

Sorguladım

Dilerdim bir eylül akşamı sofra başında

Sorabilmeyi size

"Yazdıklarınızı doğru mu anladım?"

Lakin yapamam, ben sizden bir asır genç bir dostum

Tanrı böyle bir oyun oynamış bize

Yaşadıkça da bakamayacağım

Kavga arkadaşlarımın gözlerine