Benim kendimden ve hayal ve umutlarımdan vazgeçmeme neden olan sen değil misin?
Beni gökkuşağına ulaşmış gençliğimde, siyah beyaz renklere gark eden sen değil misin?
Bir insanı kendinden vazgeçirmeye sebep olansın sen.
Işığımı söndürdün... ve anladım ki solan umutları geriye getirmek belki de kökten yok olup gitmesine engel olabilmek için,
her şeyin hatırını yok saymak gerek bazen.
