Ben gittim, dünya döndü; yabancılar ülkelerine, kuşlar uzak diyarlara, umutlar siyaha döndü. Birbirimizi unutmaya çalıştığımız şehre geri döndüm, acılar şehrine; ihanetler sokağı, üç tarafı deniz ama dört yanından kayıplar veren o şehre.
Bilirsin, unutamam kolay kolay anıları ama şehir unutmuş, öyle unutmuş ki kendimi yabancı hissettim. Bir zamanlar beni bağrına basan sokaklar, artık tanımıyor. Yüzümü şehre döndüm ama o çoktan sırt çevirmiş bana. Adımızı kazıdığımız o duvarı boyamışlar. Sarhoş olduğumuz mekanlar kapanmış, kokun silinmiş caddelerden, kayıp silüetler listesine eklenmiş adımız. Kaybolmuşuz. Kaybetmişiz.
Aklımızdan gitmeyi düşündüğümüz an silinmiş anılarımız. Hiç olmuşuz umursamadan.
