bir mide dolusu yalnızlık

penceremden yansıyan gölgeni görüyorum

yokluğunun bedenime nüksettiği

en karanlık anda

gölgene sarılıyorum,

gölgenin karanlığında

kendi karanlığımı unutuyorum.

uyanıyorum ve tutmuyor uyku,

adını haykırıyorum,

saat 4, müezzin-in Allah diye haykırışlarını duyuyorum,

Allah'la karışıyor adın.

uyanıyorum, tutmuyor uyku

saat 4'ü geçiyor

haykırışlarımız gökte yankılanıyor

ne sen ne de Allah duyuyor beni.*