şimdi sana sevgilim diyemezmişim falan
haykıramazmışım da doyasıya
ellerinden tutmak günahmış ne garip
öpüşmek cehennemlik
bakmak bile harammış artık
bir dağın ortasında
üstelik çırılçıplak ve de yüreğimde korla
terk etmişsin beni meğer
ben orada kaybolmuşum
sis de çökmüş üstüme
tek bir insan dahi yokmuş
daha garibi o dağ yüreğinmiş
bağırıyorum bağırıyorum bağırıyorum
haykırışlar boşuna
yüreğin buz gibi soğukmuş
değmemiş hiç yüreğimin koruna
üşürken yanabilir mi insan?
hem donuyor hem kavruluyorum.
bir derin boşluktayım
yaşatmıyorsan öldür.
ruhumu kaybediyorum.
