Bu insan cümbüşünde,
Kaç defa kendime sordum.
Ya O’ysa diye...
Sonra,
Sen sandığım başkaları,
Takılıp kaldılar,
Bu aşkın gümrüğünde.
Oysa,
Herkes bir hevesle yürür,
Bu şehirde,
Seven sevdiğine yaslanır,
Anneler çocuklarıyla el-ele,
Kedilerin bile başları okşanır.
Sonra kuşlar bile hep beraber,
Yüzerler,
Gökyüzünün mavisinde.
Bense hala sokaklarda,
Aşk ağzımda bir hece..
Ve ‘Seni seviyorum’ cümlesinde:
‘Seni’ arar dururum çaresizce...
