Yol almış bir tekne gibiyim bir gün batımında.
Dümende gri ve siyah tonlu bir siluet.
Yelkenleri dolduracak hafif bir rüzgar.
Ana yelken açık , cenovanıda açmışsın.
İleride geçmişini taşıyan yük gemileri.
Ama uzaklarda kalmışlar demir atmış gibi.
Deniz bürünmüş gri bir gümüş tonuna.
Kimi yerleri parlar , kimi yerlerinde matlıklar.
Gökyüzü ise sarının tonlarına bürünmüş.
Bulutları boyaya bildiği kadar boyamış.
Korkarsın şamandıraya bu kadar yakın olmaktan.
Ama kaptan bilir bu suları nerede sığlık var.
Sığlıklar korkutmaz derin olanı
Bogulmazsın neticede,debelenmek gereksiz...
Deniz olsun, Okyanus olsun, derinliğini bildiğin sürece hakimisin
Doyasıya yaşamak,griliği
Maviliği ve özgürlüğü