Yolunu asla unutmayacağım en bilindik yola...
Nasıl bu kadar zor koyuldum bilmiyorum
İnsanın en iyi bildiği
aslında en bilmediği, tanımadığı, görmediği görmekten korktuğu, cesaret edemediği başkası ne derleri ne yaparım, nasıl yaparım karamsarlıkları
İnsan evini tanımaz mı?
İnsan evinin yolunu nasıl unutur, hatta insan evine hiç mi gitmez, gitmeye kalkışmaz mı onu da bilmiyorum.
Nasıl kodlanmışız en zor olanlara
Dümdüz bayırlar varken tepelere labirentlere ...
Nasıl sapmışız güneşi bu zamana kadar
Nasıl kanmışız hak etmiyorsun şarkılarına hikayelerine, masallarına, şiirlerine
Vakti geldi hikayeyi kendinden dinlemeye,
Zamanı geldi
Yol açık
Ama bu defa ciddiyim!
Sıra bende!
Şimdi kalkıcam hayallerimi bir valiz yapacağım
en sevdiklerimi kol çantama
Kaygılarmış, üzüntülermiş onlarada eyvallah ama yük etmeyeceğim kendime
Bu kez kahkahalarımı takacağım kulaklık yerine.
Bu kez kendi şarkımı dinleyeceğim
Yolumda yabancı yok!
yolumda yanlız değilim! ben varım!
yolum belli yol bana
Yol benim...
Yolcu ben....
Yolda yaşayacağım her an benimle
Eyvallah başımla....
Benden bana...
