Yorgun akşamların saklı çocuğu
Ne iç çekmeler vardır dönüşlerde
Yolların sonu hep hüzünlü değil
Yolu yaşayanlara
Yol üstünde bir durak
Hiç inmedin, düşmemiş işin
Dönüp bakmışlığın fazla
İçinde bir tanışıklık hissi
Kafan öylesine dolu ki
Yaslanmışsın bir otobüs camına
Yol artık bir rüya
Ve karanlık alacalı
