Sen de bu yolda bir yolcusun,

Kafanda binbir düşünce ve sırtında onca yük.

Ayaklarına kara sular inince, hani bir yerlerden sesi gelen bölük.

Aklındaki dinamitlerin kalbinde eziyeti göçük.

Bilirsin herkesin derdi, en çok kendine büyük.

Yoksa sen bile daha fazlası değilsin,

Sen dahi bu yolda, öyle bir yolcusun.


Gittiği yere varmak değil mesele,

Hakikaten, yolun sonunu görmek değil.

Zirvede rüzgarı hissedince,

Bilemem ki, çektiğim çileye değmiş midir?

Kurşun askerlerin sözü ne kadar dinlenir bilmem,

İnan ki cevabı bilmek önemli değil.


Karanlıkta ayı bulmak aydınlığı getirmez,

Güneşin beyazlığında kayba düşmez sorunlar.

Kuzeyi bulmak marifet değil, cebimde yüzlerce pusula.

Kutup yıldızını takip etmek, zira ondan tek var.


Bir kum tanesi koskoca kainatta,

Ama ufaklığın biri kumdan kalesine koyduğunda,

Şu garip dünyanın en kıymetli maddesi.

Varmak istenilen dünyadır, o küçük çocuğun neşesi.

Varsın eksik olmasın hiçbir gönülde, ihtimaller endişesi.

Anlattıklarımın da hepsi,

Musa'nın asasıyla denizi geçmek gibi,

Kuru toprağa düşmüş balığın can çekişmesi,

Belki de mücadelesinin yoktur başka emsali,

Ama ben de tek başıma yolcunun biriyim sadece.

Ve sen dahi en fazla,

Bir tuhaf yolcusun.