Üstü toz kaplamış eşyalar gördüm,
Uzun zamandır kullanılmamış
Bir yanda kefenime son ilmeği atan terzi
Diğer yanda beni doğuran ebe
İkisi aynı kadınmış
Buna kuşkusuz kayıtsız kaldım
Bir "of" çektim toz dağıttım
Eşyalar birazcık canlandı gözümde
Onlardan yaşamak gibi bir heves kaptım
Hevesler kaderimde kara bir leke
Avuçlarım da yara,
Dizlerim, dizlerim hep kahır umuttan artık
Buna kuşkusuz kayıtsız kaldım
Yalnız, hoyrat, savruk birkaç kelime toparladım
Susmam lazım ama yapamadım
Tozdan öksürmeye başladım
Öksürdüm, toz kaptım, öksürdüm, toz...
İçimde ne var ne yok, kızıla boyadım
Kızıl çok çirkin, buna bir türlü alışamadım
Buna kuşkusuz kayıtsız kaldım
Mecali kalmamıştı ellerimin bir şeyleri toplamaya
"Dağıtma!" diye kendimi horladım
Uzun bacaklı anılar sarkıttım
Kısa gövdeli kışlara
Yapayalnız muğlak yaşlarla
Çirkin şiirler bestelettim kuşlara
Bayatlamış aşklara
Taze kan döktürdüm
Bir tek oturup ben yedim, bir tek ben umarsızca
Buna kuşkusuz kayıtsız kaldım
Aynı yolu gide gele yoruldum
İki tarih arasında boğuldum
Geçmişte yaşamak çok zormuş
Ta dervişlerden soruldum
Geleceğe pek bir şey kalmamışken
Zamandan izafi oldum
Mekandan ilahi
Birçok nedenim vardı her biri nizami
Küfretmeseydi imanım kaderime
O zaman başka türlü olurdu sahi
Buna kuşkusuz inandım
