son kez fısılda o ressam kim
öylesi bir özenle tutturulan mim
kalbe örülen acınası duvarlar gibi
kim bu köhne surların masum işçisi
özenle tutunduğun bu ağacın sahibi
öğretir mi fırtınada süratle dökülmemeyi
böylesi görülmemiş ruhundaki rahibi
bilmek görmek duymak isterim sahibi
ne zaman çiçeklenir sende nisan
uçurtmanı özenle kanatlandıran insan
yağmurunda şemsiyeni hangi el uzatır
göğü gören senden sorar bir hatır
kim benliğinin bilinmeyen bilgini
nefesinde taşıdığın dalgalara esinti
kalbinde kalbinin yükü var hissediyormusun
ressamın karaladıklarına şahitlik ediyor musun
liy