son kez fısılda o ressam kim

öylesi bir özenle tutturulan mim

kalbe örülen acınası duvarlar gibi

kim bu köhne surların masum işçisi


özenle tutunduğun bu ağacın sahibi

öğretir mi fırtınada süratle dökülmemeyi

böylesi görülmemiş ruhundaki rahibi

bilmek görmek duymak isterim sahibi


ne zaman çiçeklenir sende nisan

uçurtmanı özenle kanatlandıran insan

yağmurunda şemsiyeni hangi el uzatır

göğü gören senden sorar bir hatır


kim benliğinin bilinmeyen bilgini

nefesinde taşıdığın dalgalara esinti

kalbinde kalbinin yükü var hissediyormusun

ressamın karaladıklarına şahitlik ediyor musun



liy