Yüküm dağlar kadar ağır

Yüküm dağlar kadar ağır 

Dağlar kadar yüküm var sırtımda, en çokta güven yükü. Aklım beni dinle diye haykırıyor, yüreğim buruk bir sesle ben burdayım diyor.

Güvenmek istedim her defasında gözlerine.

Gramofondan çalan bir şarkı hüzünlü biraz. 

Yüreğimi titretiyor dinle diyor, tuhaf bir korku sarıyor bedenimi hangisini seçmeliyim. 

Labirentin ortasında aklım hangi yana gideceğimi şaşırıyor. 

Dışarıda yemyeşil bir hayat bahar sevinci var. Güneş battıkça dahada derinleşiyor hislerim  kontrol edemiyorum bazen. Seni çok defa gördüm yıldızlar arasında. Hangi yön kuzey mi güney mi? Hangisine gitmeliyim.

Yüküm ağır, Afrika’dan bir çocuğun karnı kadar, filistinden bir annenin feryadı kadar yüreğim ağır. Gücümü yitiriyorum bir sonbahar sabahında, bir ilkbahar edasıyla açtığım gözlerim doldu yine. Yüküm dağlar kadar ağır.

Sen