Tek bir yol vardı artık yapılacak,
Yüreğini kavanoza koyup
Bir rafa kaldırmak.
Oradan izlemeliyim
Ağaçların yeşermesini
Çiçeklerin açmasını
Güzel bir güne uyanıp
Duyduklarını, gördüklerini
Bir kenara bırakıp
Yaşamaya çalışmasını.
Orada olursa incinmez
Yüreğim...
Evet evet.
Ben yüreğimi kavanoza koyup
O rafta yaşamalıyım.
