Babamı öldürdüm, çocukluğumu öldüren babamı öldürdüm. Aylar sürmesine rağmen yaptım bunu... Sonunda itiraf ettim kendime bahsettiği kadar onurlu bir adam olmadığını. Yalan söylediğini, dışarı göründüğü kadar bize iyi olmadığını, baba olmadığını itiraf ettim kendime. Öyleydi işte, gerçek buydu. Ben hayatın altında ezilmiş mağdur olmayı bilmeyen yaralı bir kuştum. Yalan söylüyordum, ben kimseyi kırmamıştım. Kimseyi asla incitmemiştim; iyi yüreğimi, merhametimi, şefkatimi kimse görmesin diye yalanlar söylüyordum. En iyiler her zaman en kötü olduklarını düşündüklerinizdir. Duvarları kalın ve çeliktendir. Kapıyı onlar açmadan siz içeri giremezsiniz. Kendimi başkasının yerine koymak istemiyorum. Çünkü hayatım boyunca hiç kendi yerimde olamadım. Bu bir lanetti benim lanetim anlamak laneti. Anlamak ve hissetmek laneti.
