Her şey bir gün son bulur,
Tüm acılar bir gün geçer
Ve
herkes bir gün unutulur.
Bir suç gibi yapıştı üstüme
Her aklıma geldiğinde utandığım,
Endişelerle geçen şu hayatın en büyük fahişeliği budur;
Konuşmak istediği yerde büyük bir hışımla susturulmuştur,
Her sırası geldiğinde içtenlikle teşekkür eder
Arsızca susar yine.
Aşkın mecazı nedir?
Somutu var mıdır?
Gerçek midir mesela? Değilse kalmaz mıydı ahımda.
Düşler geceleri avutur da
Düşünceler geceleri bastırır her yanından
Neden üzer bu kadar sessizce terkederken hatırladığım bu şehri?
Savunurdum her şeye rağmen,
içimden.
Hak vermeyi hiç istemez miydim ki,
Bilmiyorum.
Şimdi susuyorum yine,
Dudaklarım kurumuş bunca zaman sonra
Aradığında bulamazmış insan,
Gerçekten özlese bile.
Karışır beden, eriyip gider
Yığılmış cesetler var kapının önünde
Al bunları çek üstümden
Daha da darılmadan,
Küskün kaldı,
Sustu
Bir mühür gibi dudaklarım-
Ben daha nasıl anlatırım...
