Silinirken aşınan
İlkokul defterleri.
Çizgileri ölür kanayarak
Hastalıklı bir beden gibi
Yavaş yavaş
Yaza sile.
Sizlere selüloz demeye ramak.
Biriken silgi tozları kağıt üstünde
Üflersin,
Elinin tersiyle
Sağa sola saçarak
Anne dayağına davetiye çıkararak.
Biter sayfa, yeni sayfaya geçersin
Bembeyaz, çala kaşık karalayarak
Başlarsın yazmaya silmeye
Yine yeni yeniden yıpratarak.
---Belki
Sene doksanlardan herhangi biri
Yahut ikibini geçerken iki
Bir tokat yersin
Müsebbibi elindeki silgi.
Çalışkan öğrenci belli ki
Yazdı sildi, yazdı sildi
Emek verdi ya
Kaçarı yok, kesin hayatı sikildi.
Sonra, sonradan az daha sonra,
Değişti.
Yapmadı ödevini
Kafası durmadı oysa, hala tilki
Sadece hocasını sevmedi.
Sıkıldı çizgiliden
Açtı yeni birini, hem de kareli
Zamanı topladı, böldü, çıkardı
Çarpmadı, bekledi.
F üstüne eksi bir ekledi
İstediği yere gidemedi geri.
Düzeltmek istedi,
Elinde sadece silgi
Temize çekmek istedi,
Cebindeki ümitleri
Yanlıştı, yalnızdı, değiştirmek istedi
Elinde sadece silgi,
Yediği tokadı hak etmedi.
---
-Anlamadım adem?
-Olsun, artık elinde yok silgi.
-Çok mu önemli silgi?
-Hoş gittin otuz iki.
-Anlamadım adem?
-Siktiret madem.
