Tepeden tırnağa çektiğim acılar
Hep zaman yolculuğu yaraları.
Gömdüm içime aşkımı,
Kapattım üstünü kuru toprakla.
Geçmişte ne kadar sevgi sözcüğü varsa topladım
Hiçbiri işe yaramadı o köhne kalbinde.
Daha kaç yolculuk gerekiyor beni sevmen için?
Daha kaç kadeh içmem gerekiyor sana ulaşmak için?
Bak işte oturuyorum boş bir meyhanede
Ne kadar daha sayfa yırtmam gerekiyor?
Kaç ağaç can verdi bak bu huyumuz kötü
Suya yazınca kimse okuyamadı yosunlardan
Duvarda asılı takvimmişiz meğer
Zamanın içinde kaybolan.
