bugün
büyük bir sofra kurdum küçük balkonuma
gökte zarif bir dolunay manzarası
arkada çalan duygusal bir şarkı
rakı kadehinin üstünde gezinen sarhoş bir sigara dumanı
her şey tam
önce masada oturuşum değişti
sonra tespih elimden düştü
gözlerim uzaklaştı
sonra bir ses kulağıma fısıldadı
omzuma bin yıllık yokluğunun hüznü oturdu
bu defa rakı genzimi yakmadı
ağzımdan tek cümle çıkmadı
sayıklamalarımı biri duyar diye korkuyorum
artık cesaretim kalmadı
zarif bir dolunay manzarası bana hep seni hatırlattı
olur olmadık yerlerde sesini yankılattı
yokluğun beni çok bunalttı
arkada çalan duygusal bir şarkı
sanki o ses dört bir yanda yankılandı
döndü dolaştı can evimde konakladı
yine gözlerim buğulandı
sarhoş bir sigara dumanı küçük balkonumda raks ederken
gözümden yaşlar düşerken
yine sen tutma ellerimden
sevgilim, yokluğunla yüzleşmek
Rakıdan daha acı
