Işıkları karmaşıktır benim zihnimdeki şehrin
Her bir köşesinde birbirinden derin renkler akar
Bulanıktır ilerisi
Kesin olan tek şey
Harekettir
Koşarım duraktan durağa
İnceden bir yağmurun altında
Beklerim
Severim ışığın yağmurla kırılmasını
Başkası çehreme
Hakarettir
Dinmiş olsa da fırtınanın şiddeti
İçimdeki daha bir hırsla
Haykırır
Kahrolur, bakışları sevdiğinin
Hayaliyle
Fısıldadığını zannederken rüzgarın
Tak!
Diyerek vurmasıyla vücuda
İnsanı kendine getirir
Hakkıyla
Kendimden bir şey bulurum
Düşen her tanesinde
Yağmurun, karın
Beni başka kılar
Belki kalır
Hafızalarda
