Yaram kanadı tuzladım
Kanım aktı yaldızladım
Harap ve bitapken göğsüm kafeste
Çaremi bir yarda aramadım
Zehir oldu oturduğum mesken
Sana doğrulup yakarmadım
Zafer mi, yenilgi mi şimdi ahım
Sahibim de katilim de aynı iken
Ayaklarım küskün, yolun diken
Şimdi sen söyle sende mi baharım
Soldum, kurudum, gülmez yüzüm
Sararmış sayfalar gibi tozlandı ömrüm
Tenim kavuşmaz tenine bir sabah
Elim sarmaz ellerini, kırık gönlüm
Bir kış günü beni andığın zaman
Unut adımı karlı gecede
Soğukta sensiz kor bana ölüm
Unutulmak da ölmek, zira aşksızlıktır ölüm