Kirlenmiş bir ütopya benimkisi. Kuş sesleriyle uyandığım dünyadan, fabrika seslerine doğru akan bir zamansızlık...çocukluk anılarım ve buğday tarlasında koşt...
Yusuf değilim ama kuyudayım,
Üstelik çölümden geçen bir kervanda yok.
Isssız bir çöl, baharsız ve bucaksız...
Yüreğim havf içinde ve asla recayı tatmadı.
...
Küçüklüğüm.
Huysuz ve yaramaz .
Düşsem yere yaram kanamaz,
Dünden geldim bugünle aram az,
Çatık kaşım şimdi zamana,
Hafif üfler hüzün neyim.
Sanırım se...
Şimdi desem bana çok mu temiz ellerin
Sen uzanıp yatarken
Canına minnet dimi kardeşlerin
Küçük bir çocuk olsam
Elimde bir balon
Oradan oraya koşturmak i...
Kendimizden o kadar çok kaçırıyoruz ki, hep bir uğraş içinde olmaya çalışıyoruz. Uğraş dediğimiz şeyler bizi bize geciktiriyor; kaçmalıyız evet! Ama kendi iç...
"Selim gibi, günlük tutmaya başlayalım bakalım. Sonumuz hayırlı değil herhalde onun gibi. Bu defteri bugün satın aldım. Artık Sevin olmadığına göre ve başka ...
"İnsan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı. Daha büyük ve insanca bir sebep lazımdı."
"Kalabalık beni sahiden sıktı...
"Müthiş sıkılıyorum. Daha kötüsü, insanlardan soğuyorum galiba. Oysa ben onlarsız, onlara güvenmeden edemem...
Ama elimden ne gelir? Sevgiden, yakınlıktan, ...
"Baylar, yemin ederim ki, her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır; gerçek, tam manasıyla bir hastalık."
"Duvarı yıkacak gücüm yoksa, onu yıkmak için ken...
Yil 1968.. Prag Bahari’nin sonu.. Prag’dan iltica ile Fransa’ya yerlesen İrina, esini kaybettikten sonra yalniz kalir. Yillar sonra Prag’a tekrar yolu duser....
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
