Yorgun düşen mehtabın cılız ışığıyla kaldırıp başımı seyredeceğim seni
bana bir gülücük bağışla,
bağışla ki zehir gibi vücudumda yayılan bu
Leş kok...
Denizi olmayan bir şehir insanı nasıl boğabilir?
Bir ip miydi yoksa beni boğmaya çalışan bu şehir? Yanılıyor muydum yoksa?
Binlerce el varken...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok